هر ثانیه احساس جاموندگی میکنم.همش به خودم میگم آخه لنتی این یه هفته چیکار میتونست برات بکنه که موندی که یکی دیگه رم پاگیر خودت کردی.فکر میکنم شاید سال ۶۱ ام به بهانه ی کار میموندم.پارسال به هیچ جام نبود اما امسال هر ثانیه بغض دارم.

همش به این فک میکنم که از پس تمرینا برمیومدم بعد به خودم میگم خودتم خوب میدونی که نمیومدی.بعد فک میکنم خب کپی میکردم بعد دوباره فک میکنم اینطوری که فایده نداشت.دارم دیوونه میشم.کاش میشد یه سر میرفتم میومدم.


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها